ဘုရားေရွ႔က ဟသၤာရုပ္က ဒီလုိပါ..အပုိင္း( ၂)

ယခု စာေရးသူ ဆက္လက္တင္ျပသြားမည့္ စာသားေလးက .ဘုရားေရွ႔က ဟသၤာရုပ္က ဒီလုိပါ..အပုိင္း( ၂) ကုိ ေရးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။

အပုိင္း (၁) တြင္ ဟသၤာအေၾကာင္းကုိ ထည့္ေပးလိမ့္မည္ဆုိပါက ယခုတင္ျပသြားမည့္ ေဆာင္းပါးကလည္း မ်ားလြန္းေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္

ဟသၤာအေၾကာင္းကုိ အပုိင္း(၁ )တြင္ ထည့္မေပးလုိက္တာျဖစ္ပါတယ္၊ စာေပကုိ ခ်စ္ခင္သူမ်ား ၊စာဖတ္သူမိတ္ေဆြမ်ား စာကုိအမ်ားႀကီးတၿပဳိင္နက္

တင္လုိက္ေပးလုိက္ပါက စာဖတ္ခ်င္သဖြယ္မျဖစ္ဘဲ ပ်င္းသြားမွာ စုိးရိမ္သည့္အတြက္ နည္းနည္းစီ ပုိင္းလ်က္ တင္ျပတာျဖစ္ပါတယ္။

ယခုေဆာင္းပါးသည္ အတုယူစရာ က်င့္သုံးလုိက္နာစရာ မ်ားစြာပါသည့္အတြက္ အပုိင္း(၁)ႏွင့္ အပုိင္း (၂) ဆက္စပ္ၿပီး ဖတ္ၾကရန္လည္း

ေစတနာထားလ်က္ စာေပကုိ ျမတ္နုိးၾကားေသာ မိတ္ေဆြအေပါင္းတုိ႔အား အႀကံျပဳလုိက္ပါသည္။

ဘုရားေရွ႔က ဟသၤာရုပ္က ဒီလုိပါ..အပုိင္း( ၂)

ဘာသာတရားကုိ အေလးထားၾကသည့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိင္းသည္ ေစတီမ်ား၏ ေရွ႔တြင္ ဟင္းသာရုပ္မ်ားကုိ ေတြ႔ဘူး ျမင္ဘူးၾကေပလိမ့္မည္။

တခ်ဳိ႔သည္ ဟသၤာရုပ္ထားရျခင္းအေၾကာင္းကုိ သိၾကသူမ်ားရွိသလုိ မသိၾကေသးသူမ်ားလည္းရွိၾကသည္။

မသိေသးသူမ်ားအတြက္ ဗဟုသုတအလုိ႔ငွာလည္းေကာင္း၊ သိၿပီးေသာ သူမ်ားအတြက္လည္း ျပန္ၿပီးမွတ္မိပါေစျခင္းငွာလည္းေကာင္း ေရးသားလုိက္ရျခင္းျဖစ္ပါ၏။

တခ်ိန္က ဗာရာဏသီျပည္ ျဗဟၼဒတ္မင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေနစဥ္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဇ၀နဟသၤာမင္းျဖစ္၍ အၿခံအရံျဖစ္ေသာ ဟသၤာအေပါင္း ကုိးေသာင္းအား

အႀကီးအမွဴးျပဳ၍ ေနေလ၏။ ဟသၤာမင္းတြင္ ညီငယ္ႏွစ္ေကာင္လည္းရွိေသး၏။ တေန႔တြင္ ညီငယ္ႏွစ္ေကာင္သည္ သူတုိ႔၏ အစြမ္းအစကုိ သိလုိေသာေၾကာင့္

ေနမင္းႏွင့္အေျပးၿပဳိင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ၿပီး အစ္ကုိႀကီးျဖစ္ေသာ ဟသၤာမင္းထံ သြားေရာက္၍ ခြင့္ျပဳရန္ေတာင္းပန္ၾက၏။

ထုိအခါ ဟသၤာမင္းသည္ သတၱ၀ါတုိ၏ ခြန္အားသည္ အက်ဳိးမ်ားသည့္ေနရာမ်ားတြင္သာ အသုံးျပဳသင့္သည္ ။ အသုံးမျပဳသင္သည့္ေနရာမ်ားတြင္

အက်ဳိးမမ်ားေသာေၾကာင့္ အသုံးမျပဳသင့္ဟု စဥ္းစားလွ်က္ ခြင့္မျပဳေခ်။ သုိ႔ေသာ္ ညီငယ္ႏွစ္ေကာင္းသည္ အစ္ကုိႀကီးျဖစ္ေသာ ဟသၤာမင္း၏ စကားကုိ နားမေထာင္သည့္အျပင္

နံနက္ေနမထြက္ခင္ ယုဂႏၶဳိရ္ေတာင္ထိပ္သုိ႔ သြားေရာက္ၾကၿပီး ေနမင္းအလာကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္ေနၾက၏။ ဟသၤာမင္းသည္ ပ်က္စီးၾကမည့္အေရး ရင္မေအးလွေသာေၾကာင့္

အတူလုိက္ပါခဲ့၏။ မွန္ပါသည္ ေလာကလူသားအားလုံးတုိ႔တြင္လည္း ေခါင္းေဆာင္တုိ႔မည္သည္ သူတစ္ပါးအက်ဳိးစီပြားကုိသာ လုိလားၾက၏၊

သူတစ္ပါးအက်ဳိးစီးပြားပ်က္မည့္အေရးကုိ မည္သုိ႔မွ် မလုိလားၾကေခ်။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စာေရးသူသည္လည္း ေခါင္းေဆာင္တုိ့၏ ေနရာဌာနႏွင့္

မထုိက္တန္သည့္ ေခါင္းေဆာင္အဂၤါ ေျခာက္ရပ္ကုိလည္း ျမင္ေယာင္မိပါသည္။

( ဂဏန္း၊ပုတ္သင္၊ ကုိင္းပင္၊ႏြားသုိး၊ လိပ္မ်ဳိး၊ ေခြးအ ဤေျခာက္၀ နာယက မတင္ထုိက္) ဆုိသည့္အတုိင္း

၁။ ဂဏန္းကဲ့သုိ႔ လက္မေထာင္ေနေသာ သူ

၂။ ပုတ္သင္ကဲ့သုိ႔ သူတစ္ပါးလုပ္သမွ် ၊ေျပာသမွ် ေခါင္းညိတ္တတ္သူ၊

၃။ ေလလာရာယိမ္း၍ ကုိင္းပင္ကဲ့သုိ႔ မတည္ၿငိမ္သူ၊

၄။ ႏြားသုိးကဲ့သုိ႔ စိတ္ဆုိးတတ္သူ

၅။ လိပ္ကဲ့သုိ႔ ကုိယ့္ဖက္ကုိ ယက္တတ္သူႏွင့္

၆။ ေခြးအကဲ့သုိ႔ စားပုိးနင့္ေအာင္ စား၍ ဇိမ္ခံတတ္သူ ဟူေသာ

ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္မထုိက္တန္သည့္သူမ်ားကုိလည္း သတိထားမိပါသည္။ ဟသၤာမင္းသည္လည္း ယင္းေျခာက္ပါးကုိေရွာင္ရွားေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးျဖစ္၍သာ

ညီေနာင္ႏွစ္ေကာင္၏ ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ေစရန္အတြက္ လုိက္သြားခဲ့သည္ဟု စာေရးသူခံစားမိပါသည္။ ထုိနည္းတူ ျပည္ပေရာက္ ပညာေတာ္သင္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားသည္

ဟသၤာမင္းကုိ အားက်အတုယူၾကလ်က္ သာသနာကမၻာျပန္႔လုိေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္တိ႔ုျဖင့္ သာသနာျပဳလုိၾကေသာဆႏၵတုိ႔ျဖင့္ ပညာသင္ရင္း ဗုဒၶစာေပမ်ားကုိလည္း

ေရးသားျဖန္႔ေ၀ေနၾကသည္မွာ မ်ားစြာရွိၾကသည္ပင္။ ပညာေတာ္သင္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ဤကဲ့သုိ့ သာသနာျပဳႏုိင္ရန္ ကမၻာသုံးအဂၤလိပ္စာဘာသာရပ္ကုိလည္း

အေလးထား ဆည္းပူၾကရေလသည္။ ေလာကလူသားမ်ား အက်ဳိးမ်ားေစရန္အလုိ႔ငွာ ဆင္းရဲခက္ခဲမႈေတြရွိၾကေသာ္လည္း က်ဳိးစားၿပီး ပညာသင္ျခင္းနွင့္ စာေပေရးသားခ်င္းမ်ားကုိ

အထူးအားထုတ္လ်က္ရွိၾကပါသည္။ ျပည္ပေရာက္ ပညာေတာ္သင္ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္ေသာ ဘုရားေလာင္းဟသၤာမင္းကဲ့သုိ့

အနာဂါတ္ သာသာနာ့ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ားျဖစ္ေစရန္လည္း ႀကဳိးစားေနၾကေလသည္။

ဟသၤာမင္းသည္ ညီငယ္ႏွစ္ေကာင္ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနစဥ္ နံနက္မုိးေသာက္ အလင္းေရာက္ေသာအခါ ေနမင္းသည္ ထြက္ေပၚလာေခ်ၿပီ။ ဟသၤာမင္း၏ ညီငယ္ႏွစ္ေကာင္သည္လည္း

ေနမင္းထြက္ေပၚလာသည္ႏွင့္တၿပဳိင္နက္ ယွဥ္ၿပဳိင္၍ စတင္ပ်ံသန္းေလေတာ့သည္။ ဟသၤာမင္း၏ ညီငယ္သည္ ပ်ံသန္း၍ မၾကာျမင့္မီ အေတာင္ၾကားမွ မီးထေတာက္သကဲ့သုိ႔ ျဖစ္လာေလၿပီ။

ဟသၤာမင္းသည္ ညီငယ္၏ အသက္ေဘးရန္ရိွလာသည္ကုိ သိေသာေၾကာင့္ ညီငယ္ကုိ အေတာင္ႏွစ္ခုျဖင့္ ေပြ႔ပုိက္လွ်က္ ယုဂႏၶဳိရ္ေတာင္သုိ႔ျပန္ပုိ႔လုိက္သည္။

ေန႔မြန္းလြဲခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ ညီလတ္ကုိလည္း ညီငယ္နည္းတူ အသက္ကုိ ကယ္တင္လုိက္၏။

ဟသၤာမင္းက ငါသည္လည္း ေနမင္းႏွင့္အေျပးၿပဳိင္၍ အက်ဳိးမမ်ား ပ်က္စီးဘုိ႔သာ ျဖစ္ေခ်ေတာ့မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဗာရာဏသီ မင္းထံသုိ႔ သြား၍ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္စပ္ယွဥ္ေသာ

တရားစကားကုိေဟာအံ့ ဟု အႀကံထုတ္ေတာ့သည္။ ဗာရာဏသီမင္းထံသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါတြင္ ငါသည္ ေနမင္းႏွင့္အေျပးၿပဳိင္လာခဲ့သည့္အေၾကာင္း မင္းႀကီးအား ေျပာျပ၏။

မင္းႀကီးသည္ ဟသၤာမင္းေျပာသည့္စကားဟုတ္မဟုတ္ ေလးသမားေလးေယာက္ကုိေခၚ၍ စမ္းသပ္မႈကုိျပဳ၏။ မင္းႀကီးက ဟသၤာမင္းအား နန္းရင္ျပင္၀ယ္ရွိေသာ ေက်ာက္တိုင္ထိပ္၌ ရပ္ေနေစၿပီး ၊

ေလးသမားေလးေယာက္ကုိလည္း နည္းတူ တုိင္သုိ႔မွီရပ္ေစ၏။ ေလးသမားေလးေယာက္တုိ႔သည္ မ်ားမၾကာမီ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသုိ့ ျမွားေတြကုိပစ္လြတ္ေစသည္။

ဟသၤာမင္းကလည္း ထုိေလးသမားေလးေယာက္ ပစ္လြတ္လိုက္ေသာ ျမွားေတြကုိ အဟုန္ျဖင့္ပ်ံလ်က္ ႏႈတ္သီးျဖင့္ ဖမ္းယူၿပီး ေလးသမားေလးေယာက္၏ ေျခရင္း၌ ခ်ထားလုိက္၏။

ဟသၤာမင္း၏ ပ်ံသန္းဖမ္းယူေသာ အျခင္းအရာကုိ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မျမင္လုိက္ၾက။ ေက်ာက္တုိင္ထက္၌ ရပ္ၿမဲ ထင္ေနၾက၏။

ထုိအခါ ဗာရာဏသီမင္းႀကီးက ဟသၤာမင္းအား ( အေဆြဟသၤာမင္း သင္၏ လွ်င္ျမန္ျခင္းအဟုန္ကား ေလသမားေလးေယာက္ပစ္လြင့္လုိက္ေသာ ျမွားေလးစင္းထက္

သာလြန္သည္သာ ျဖစ္ေသာၾကာင့္ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေပစြ)ဟု ခ်ီးက်ဴးလုိက္သည္။

အပုိင္း(၃)တြင္ ဘ၀သခၤန္းစာမ်ား ထုတ္ႏႈတ္ေရးသားထားသည့္အတြက္ အတုယူစရာ က်င့္သုံးစရာ၊ သံေ၀ဂ ပြားစရာမ်ား ပါသည့္အတြက္ ဆက္လက္ဖတ္ေပးၾကပါရန္

စာေပကုိ ျမတ္နုိးသူမ်ားအားေလးစားလ်က္ ၊

အရွင္သုဇနာစာရ (တကၠသုိလ္စာသင္သား )

bhavaalin@gmail.com / http://goodbrother-goodbrother.blogspot.com/